Ostatnio zrobiłem swoim kursantom nieco żartobliwe ćwiczenie. Otóż zachęciłem ich do pobrania pliku zawierającego niewielką tabelkę
Niby nasz arkusz zawiera kilkanaście nazwisk, ale jak właczymy podgląd wydruku to okaże się, że potrzebujemy aż 38 190 012 kartek papieru (przy wydruku dwustronnym połowę mniej).

Jakie jest rozwiązanie tej zagadki??
Otóż wystarczy wpisać choćby jedną literkę w „ostatniej komórce Excela”. Dla zmyłki dodatkowo możemy zmienić kolor tekstu na biały (wtedy nawet jak ktoś „trafi na kraniec arkusza” to być może nie zauważy białej literki na białym tle). W efekcie domyślny obszar wydruku będzie miał zakres od komórki A1 aż do komórki XFD1048576. To nic, że wszystkie strony z wyjątkiem pierwszej będą „całe białe”. Ważne, że drukarka będzie miała co robić 😉
Jak najszybciej przejść „na koniec arkusza”? Najprościej nacisnąć kilka razy kombinację klawiszy Ctrl + strzałka w dół aż nie przeskoczymy do wiersza 1048576 a następnie naciśnijmy kilka razy kombinację klawiszy Ctrl + strzałka w prawo aż nie przeskoczymy do kolumny XFD.
Oczywiście jak ktoś zna ten trik, to przeskoczy do ostatniej komórki Excela i usunie z niej tekst. Jeśli chcemy być bardziej złośliwi, możemy w dowolnej komórce ostatniego wiersza (np. C1048576) oraz w dowolnej komórce ostatniej kolumny (np. XFD10) wpisać po jednej literce (koniecznie białym kolorem czcionki na białym tle). Ponieważ obszar wydruku w Excelu musi być „prostokątny” to wtedy Excel ustalając domyślny obszar wydruku jako prawy dolny narożnik weźmie pod uwagę największy numer wiersza (1048576) w którym coś było wpisane, oraz największy numer kolumny (XFD) i ustawi jako obszar wydruku zakres komórek od A1 do XFD1048576. Takie znalezienie (minimum) dwóch „kukułczych jaj” w arkuszu jest dość trudne dla mało doświadczonego użytkownika Excela.
Co robić, jak żyć?
Jeśli chcesz wydrukować tę małą tabelkę, to możesz „powiedzieć Excelowi”, że Twój obszar wydruku ma zostać ograniczony tylko do komórek, które zawierają użyteczne dane. W tym celu należy zaznaczyć komórki z zakresu A1:C18 a następnie na karcie Układ strony wybierz polecenie Obszar wydruku -> Ustaw obszar wydruku. Tyle i tylko tyle. Wadą tego rozwiązania jest konieczność aktualizowania obszaru wydruku, gdy do tabelki dodasz dodatkowe wiersze lub kolumny.

Możemy podejść do zagadnienia od innej strony. Np. możemy usunąć wszystkie „kukułcze jaja”. W tym celu zaznacz całą kolumnę D najedź na etykietę kolumny D (ten szary nagłówek) i jak będzie taka ikonka czarnej strzałki w dół to kliknij lewym przyciskiem myszy. W ten sposób zaznaczyłeś całą kolumnę D (czyli wszystkie komórki od D1 do D1048576).

Następnie (na klawiaturze) naciśnij kombinację klawiszy Ctrl + Shift + strzałka w prawo. W ten sposób zaznaczysz wszystkie pozostałe kolumny na prawo od kolumny D. Następnie „na zaznaczeniu” kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz polecenie Usuń.
Jeśli pojawi się komunikat o usuwaniu znacznej ilości danych to się tym nie przejmuj tylko potwierdź swoją wolę.
Excel wyczyści zawartość zaznaczonych komórek. „Na prawo” od naszej tabelki mamy usunięte wszystkie „kukułcze jaja”. Ale co jeśli np. w komórce np. C1048576 jest jakiś tekst? Musimy też usunąć zawartość wszystkich komórek znajdujących się pod naszą tabelką. Robimy to bardzo podobnie.
Ponieważ nasze dane kończą się na wierszu 24 to zaznacz cały 25 wiersz (kliknij lewym przyciskiem myszy na etykiecie 25 wiersza czyli na 25 na szarym polu). Kursor powinien przedstawiać podobną czarną strzałkę skierowaną w prawo. Następnie jak mamy zaznaczony cały 25 wiersz, to (na klawiaturze) naciśnij kombinację klawiszy Ctrl + Shift + strzałka w dół aby rozszerzyć nasze zaznaczenie na wszystkie wiersze poniżej wiersza 25. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy na zaznaczeniu i wybierz polecenie Usuń.
Opisane zagadnienie może jest nieco żartobliwe, ale z drugiej strony „podrzucając kukułcze jaja” możemy w ten sposób utrudnić osobie mniej technicznej możliwość wydrukowania naszej tabelki (pod warunkiem, że na szerokość zajmuje więcej niż 1 kartkę papieru – gdyż Excel domyślnie drukuje z góry na dół a dopiero w drugiej kolejności od lewej do prawej).